عکس هنرپیشه ها

 مادرها به خوبی، مهربانی و فداکاری معروفند.

نه تنها در انسان‌ها، بلکه در بین اغلب موجودات، مادران برای نجات فرزند خود، از هیچ کاری دریغ نمی‌کنند.

هستند اما در این بین مادرانی که رفتاری نامهربانانه با نوزادان خود دارند.



 

مادر سیبیلو: تامارین‌های ماده سیبیلو، گاهی فرزندان خود می‌کشند. یوان لدو فرو، از محققین دانشگاه مادرید که در مورد نخستی‌ها مطالعه می‌کند، در این‌باره می‌گوید: «تحلیل ژنتیک به ما این امکان را داده که نشان بدهیم برخی از مادران در بین تامارین‌ها، خودشان جان فرزند خود را می‌گیرند». وی البته توضیح می‌دهد که مادرانی دست به کشتن فرزند خود می‌زنند که برپایه آرایش خاص گروه‌ها، احتمال ضعیفی برای زنده ماندن می‌بینند. با این حال، این اتفاق دردناکی است. برخی از این مادران برای کشتن فرزند خود،‌ آن را از درختی بالا می‌برند و از بالای بلندترین شاخه، روی زمین پرتاب می‌کنند.




 

انسان: در بین انسان‌ها می‌توان بهترین و بدترین مادرها را یافت. اگرچه اغلب مادران، بسیار مهربانند و بهترین‌ها را برای فرزند خود مي‌خواهند، اما هستند مادرانی که فرزندان خود را مورد سواستفاده جسمی و روانی قرار می‌دهند. برای مثال می‌توان به جون کراوفورد اشاره کرد که سوژه کتابی به نام عزیزترین مادر شد و بعدها فیلمی با همین نام از روی داستان او ساخته شد. وی حداقل دو فرزند خود را مورد سواستفاده و آزار قرار داده بود. البته علیرغم شخصیتی که از وی در فیلم نمایش داده شده، کراوفورد از مشکلات روانی خود آزار می‌دیده و دخترش می‌گوید که برای او به خاطر زندگی سختش متاسف است.



 

کوسه گالاپاگو: بسیاری از کوسه‌ها،‌ هم‌نوعان خود را می‌خورند و کوسه‌های گالاپاگو هم از این امر مستثنی نیستند. اگر یکی از این موجودات، کوسه کوچکی را پیدا کند که بتواند جای شام را بگیرد، سریع اقدام می‌کند و حتی فرصت فکر کردن به این که خویشاوند است یا نه را به خود نمي‌دهد!




 

مورچه دراکولا: ملکه‌ها و کارگرهای مورچه‌های دراکولا،‌ که به درستی نام‌گذاری شده‌اند،‌ کلونی‌های لاروهای خودشان را سوراخ می‌کنند و از خون آن‌ها تغذیه می‌کنند. این رفتار از نظر تکنیکی، تغذیه همولنفی لارو نامیده می‌شود. جالب است که این کار به لاروها هیچ آسیبی نمي‌رساند،‌ اما خب سودی هم برای آن‌ها ندارد.




 

اسب دریایی: اسب دریایی بارداری که در این عکس می‌بینید در واقع نر است، ‌نه ماده. اسب‌های دریایی از حیواناتی هستند که نه به دلیل رفتاری که انجام می‌دهند، بلکه به خاطر کاری که انجام نمی‌دهند در لیست مادران بد قرار داده شده‌اند. در مورد اسب‌های دریایی، تقریبا همه کارها را نرها انجام می‌دهند، در حدی که حتی با باردار شدن استثنایی خود،‌ دچار چالش می‌شوند. پیتر تسکه، از محققین آزمایشگاه اکولوژی مولکولی دانشگاه مک‌کواری، در این‌باره می‌گوید: «پیشرفته‌ترین شکل والدگری نرها را در اسب‌های دریایی می‌توان یافت که در بدنش یک کیسه به وجود آمده است که کاری مشابه کیسه جفت برای جنین انجام می‌دهد، حتی در این موجودات،‌ زایمان هم بر عهده نرها است.»




 

پانداها: پانداهای مادر غول‌پیکر اصلا قصد ندارند مادران بدی باشند،‌ اما گاهی نمي‌توانند در مورد آن کاری انجام دهند. با 127 کیلوگرم وزن، این موجودات غول‌پیکر، نوزادانی دارند که به حدی غیرقابل باور کوچکند. هنگام تولد، اغلب نوزادان به طور معمول بین 100 تا 200 گرم وزن دارند. پاندای مادر به این معروف است که گاهی نوزاد خود را زیر پایش له کند یا این که در خواب روی او بغلتد و باعث مرگ او شود. پاندای بیچاره!




 

شیرها: در مورد شیرها، کاری که انجام می‌دهند، ‌خیلی بد نیست، در واقع مشکل اصلی کاری است که انجام نمي‌دهند. وقتی یک شیر نر مسلط می‌خواهد قدرت خود را در گروه تثبیت کند یا به رخ بکشد، ممکن است چندین بچه‌شیر کم‌تر از دو سال را به قتل برساند تا خود را از شر احتمال رقابت خلاص کرده باشد. ماده شیر مادر جلوی شیر نر را نمی‌گیرد و به او اجازه می‌دهد توله‌ها را از بین ببرد. حتی ممکن است به برقراری ارتباط به شیر نر هم تمایل نشان دهد تا خانواده‌ جدیدش را با او بسازد.




 

کانگرو: البته کانگروهای ماده تا مدت‌ها از نوزاد خود مراقبت کرده و او را درون کیسه خود حمل می‌کنند. مادرها به فداکاری معروفند و گاهی برای نجات جان فرزند خود از جانشان هم می‌گذرند،‌ اما کانگروهای ماده، وقتی احساس خطر کنند، ممکن است نوزاد خود را قربانی کنند. این اتفاق زمانی می‌افتد که مادر چند فرزند با سنین مختلف دارد،‌ یکی درون شکمش، یکی درون کیسه‌اش و دیگری که کمی بزرگ‌تر است، ‌بیرون از کیسه و کنار خود. کانگرویی که به شدت گرسنه مانده است یا از نظر جسمانی تحت فشار است، ممکن است فرزند بزرگ‌تری را که خارج از کیسه دارد، به حال خود رها کند و با خالی کردن کیسه‌اش،‌ باعث مرگ چند فرزند در یک زمان شود.




 

فنچ گورخری: برخی از فنچ‌های گورخری ماده، البته درست به اندازه نرها ، گرایش به روابط خارج از تعهد خود با جفتشان دارند. وولف‌گانگ فورستمایر از محققین بخش اکولوژی رفتاری و ژنتیک تحولی موسسه ماکس پلانک در این‌باره مي‌گوید: «این بدان معنا است که یک ماده و یک نر با هم یک جفت را تشکیل می‌دهند، آنها با هم لانه می‌سازند و زندگی خود را با هم شریک می‌شوند. با این حال ممکن است که وارد روابطی خارج از این ارتباط تک‌زوجی بشوند. البته این کار خیلی به ضرر جوجه‌ها تمام نخواهد شد، اما مطالعات فورستمایر نشان می‌دهد که این رفتار ارثی است. وی می‌گوید: «این مطالعه توضیحات جالبی در مورد رفتاری که در انسان‌ها هم می‌بینیم، در اختیار ما قرار می‌دهد. آمار نشان می‌دهد که والدینی که روابط خارج از زناشویی داشته‌اند، با احتمال بالاتری، دختران و پسرانی خواهند داشت که گرایش به خیانت در روابط خود دارند».




 

شامپانزه‌ها: البته شامپانزه‌ای که در این عکس به همراه فرزندش می‌بینید،‌ بسیار آرام است و فضا کاملا پرمحبت و صلح‌آمیز است،‌ اما همه شامپانزه‌های مادر این‌طور نیستند. گاهی شامپانزه‌ها با همکاری دختران خود، دست به کشتار سایر شامپانزه‌ها مي‌زنند. در دهه 1970، جین گودوال، متخصص نخستی‌ها، به اتفاق همکارانش متوجه رفتار وحشتناک یک شامپانزه مادر با همکاری دخترش شدند. وی و همکارانش شاهد بودند که شامپانزه مادر و دخترش، نوزادان تازه به دنیا آمده حداقل دو شامپانزه دیگر را کشته و اقدام به خوردن آن‌ها کردند. سیمون تاون‌سند و همکارانش در دانشگاه سنت اندروز اساتلند بر این باورند که این قتل‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که ماده‌ها تحت فشار برای رقابت بر سر زمین‌هایی باشند که در حال خشک شدن هستند.



در دنیای حیوانات، معمولا انتظار زیادی از پدرها نمی‌رود و خیلی هم پدرها خوشنام نیستند! اما گاهی مادرها رفتارهایی دارند که در هیچ کارت تبریک روز مادری نمی‌توان به آن اشاره کرد!